پیشگیری از بزه دیدگی اطفال

بحث پیشگیری از بزهکاری و بزه دیدگی از مباحثی است که در دهه های اخیر وارد حوزه جرم شناسی شده است. در مورد پیشگیری از بزه دیدگی که ارتباط تنگاتنگی با پیشگیری از بزهکاری در مورد اطفال و نوجوانان دارد، اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از بزه دیدگی، در واقع تدابیری برای پیشگیری از بزه کاری است.

در بحث پیشگیری از بزه دیدگی اطفال یک سری مشکلات وجود دارد  که در مورد افراد بزرگسال وجود ندارد و لذا نیازمند برنامه ای خاص و کنترل شده برای اعمال اتخاذ و تدابیری برای پیشگیری است. مثلا آزارهایی که توسط نزدیکان یا والدین نسبت به کودک انجام می شود، در بسیاری از موارد به علت عدم کشف و پیگیری، دارای ضمانت اجرا نمی باشد، به همین دلیل حمایت های غیرکیفری و کنشی در رابطه با بزه دیدگی و حمایت از حقوق کودک از جایگاه خاصی برخوردار است. بزه دیدگی که یک پدیده زیستی، اجتماعی و روانی است، اتخاذ تدابیر همه جانبه از سوی جامعه را می طلبد. به ویژه در مورد اطفال که به لحاظ موقعیت خاص روحی و جسمی نیاز به تدابیر پیشگیرانه نسبت به بزرگسالان دارند. وجود یک طفل بزه دیده تا حد بسیار زیادی مویّد عدم توجه جامعه نسبت به وی بوده و نیاز به اهمیت ویژه و خاصی در مورد پیشگیری از بزه دیدگی اطفال دارد.